Waar Marlee Matlin , 'n bekroonde dowe aktrise, gaan, is haar gebaretaal- tolk Jack Jason aan haar kant. Jason en Matlin is sedert die begin van Matlin se loopbaan 'n span. Hy het gepraat oor die interpretasie en om Matlin se sakevennoot te wees.
: Is jy 'n kind van dowe volwassenes (CODA)?
Jason: Ek is 'n trotse CODA. My ouers het die California Skool vir Dowes in Berkeley, Kalifornië, bygewoon.
My ma het grootgeword in Kalifornië en my pa het grootgeword in New York, en hulle het in Berkeley sonder veel belangstelling in mekaar ontmoet. 'N Paar jaar later ontmoet hulle weer in Idaho by 'n dowe basketbaltoernooi, en het hulle verlief geraak.
: Hoe het jy 'n tolk geword?
Jason: My eerste dag by die kollege (California State University, Hayward, 1974 tot 1978), ek het gesê ek kan 'n gebaretaal klas neem as my vreemde taal vereiste. Iemand het 'n tolk nodig vir 'n Engelse woordeskat klas en ek is gegooi sonder om die eerste ding oor die interpretasie te ken.
Dit was verhoor deur vuur. Uiteindelik het ek gestudeer onder Lou Fant, Virginia Hughes en Barbie Reade wat deel was van 'n uitruilprogram tussen my kollege en CSUN. Dit was nie eers later nie (ná kollege) dat ek gevind het dat ek 'n talent gehad het vir die interpretasie in die uitvoerende kunste, en werk eers met DEAF Media in die Bay Area en dan as 'n tolk vir TV-nuus.
My eerste groot "celebrity" -opdrag was vir Linda Bove op 'n reeks plaaslike praatprogramme tydens die Nasionale toer van kinders van 'n kleiner God .
: Wat het jy gedoen voordat jy Marlee se persoonlike tolk en sakevennoot geword het?
Jason: My eerste werk was net nadat ek gesertifiseer is [as 'n tolk], die koördinering van tolkdienste by DCARA in Fremont, Kalifornië.
Van daar af het ek na die Universiteit van Kalifornië, Berkeley, getrek waar ek tolkdienste gekoördineer het, en was 'n akademiese adviseur vir dowe studente. By Berkeley het ek 'n kunstefees genaamd "Fees: Dowe Kunstenaars en Kunstenaars" gemaak. Nie lank na "Celebration" nie, het ek besluit om my MA in TV en Film by die New York Universiteit (NYU) te kry. Ek het aan die kant vir teater geïnterpreteer, beide op en af Broadway.
: Hoe het Marlee se tolk geword?
Jason: [Akteur] William Hurt se assistent het New York opgeroep om te soek na iemand wat vir Marlee moes interpreteer nadat die film Children Of A Lesser God voltooi is. [Hy het] NYU genoem omdat hy gehoor het daar was 'n groot aantal dowe studente en tolke. Die sekretaresse in die Departement Dowes Rehabilitasiestudie het die telefoon aan my gegee en ek het myself aangebied!
Ongelukkig is ek meegedeel dat mnr. Hurt 'n vrou soek om vir Marlee te vertolk. Uiteindelik het hy my terug geroep en my 'n eendag-werk aangebied. Min het ek geweet dat my opdrag vir Marlee nie as haar tolk sou wees nie, maar om haar inkopies te vergesel. Sy was 19 en was splinternuut vir New York en ek was haar gids. Ons het dit dadelik afgekom, en ek het aangebied om vir haar te interpreteer wanneer sy een nodig gehad het en het my aangebied as 'n gebaretaal-tutor vir William Hurt.
: Hoe het jy Marlee se sakevennoot geword?
Jason: Nadat Marlee die Oscar gewen het, het ek besluit om uit my Ph.D. studeer en volg haar. Ek het opgemerk dat baie akteurs hul eie produksiemaatskappye gehad het wat hulle toegelaat het om skripte te produseer en op te pas. Toe ek begin om idees op te knap en Marlee vir skrifte voor te stel, het ons besef dit is tyd dat Marlee haar eie maatskappy begin, sodat sy nie moet sit en wag vir werk nie. [As gevolg van] my film- en TV-studie agtergrond, het ek aangebied om die maatskappy te hardloop, en [sy] het die idee liefgehad. Sy noem dit Solo One ter ere van haar kinderjare Solo.
: Wat doen jy vir Solo One?
Jason: Elke dag begin met die nuus, en kyk na die beslissende kennisgewings om te sien watter skrifte Marlee reg sal wees. Ek ontwikkel storie-idees en praat met agente, beslissende direkteure en produsente, en ondersoek verskillende maniere om Marlee in stories op te neem wat nie noodwendig vir 'n dowe akteur geskryf is nie. Ek het al verskeie kere geslaag, waaronder die rolprent "What the Bleep We Know," en het 'n paar rolprente met Marlee gespeel, asook films waarin sy nie sterf nie. Op die oomblik is ek in verskillende stadiums van voorproduksie op 'n verskeidenheid projekte vir Marlee om te sterre [in], produseer of albei.
: Optree jy ook? Ek het hierdie IMDB bladsy vir Jack Jason gevind. Die bladsy noem 'n rol as 'n gebaretaal-instrukteur, en 'n ander rol as tolk.
Jason: Dit is ek. Ek het 'n paar toneelspel gedoen en baie stem oor werk gedoen. My eerste rol was as 'n ringkenner in 'n rolprent. Marlee het The Man in die Golden Mask genoem. Sedertdien het ek myself op die The Larry Sanders-show gespeel, en was saam met Marlee op geselsprogramme en toekennings. As jy hard lyk, kan jy my ook hier en daar sien op programme soos Arrested Development . En ek het die plesier gehad om 'n gebaretaal-dialoogafrigter op verskeie films soos The Family Stone te wees .
: Het u enige onvergeetlike interpretasie-ervarings om te deel?
Jason: Dit was 'n eer om vir Marlee te vertolk toe sy die Oscar gewen het. [Toe ek namens haar gepraat het, het ek teruggekom toe ek agt jaar oud was [en] in 'n skooljoernaal geskryf het dat dit my aspirasie was om my stem deur miljoene mense te hoor as 'n DJ of 'n TV-aanbieder. Daar het ek net so gedoen. Die oomblik was selfs soeter soos Marlee haar ouers bedank het en ek het daardie woorde gepraat, omdat ek geweet het dat my ouers ook in die gehoor was. Dit was 'n oomblik wat ek nooit sal vergeet nie.
Een van die grappigste momente wat vir Marlee vertolk is, het gekom toe sy net haar tweede kind geboorte gegee het, en 'n verskyning gemaak het by 'n National Girl Scout-byeenkoms. Marlee het aan 'n groep meisies aangekondig dat sy haar moes verskoon om haar borste te "pomp". Ek het dit uitgespreek, en dadelik het die meisies my na my toe gesuig en gesuig asof ek die een was wat moes pomp. 'Marlee, nie ek nie!' Het ek uitgeroep. Dit was skreeusnaakse!
: Nog iets wat jy graag wil byvoeg oor tolking vir Marlee Matlin?
Jason: Al wat ek moet sê is dat ek die coolste werk het wat ek ooit kon voorstel.